P.S. Þessi klessta Impala endaði illa en hvernig fór Siddi Þórs út úr þessu ?

Hann var áfram jafn góður nema að mér skilst að hann hafi alveg hætt að tala dönsku eftir þetta  

Err

Þessi rauði með brekkustartaranum er ekki Pontiac heldur Oldsmobile (Starfire?).  Hann var með 455 vél (jafnvel úr Buick) þegar ég tók þessa mynd á bílasýningu BA 1978.  Mig minnir jafnvel að sá sem átti hann þá hafi verið Elliðason og síðar átt þennan gráa og svarta Camaro sem er til umræðu á öðrum þræði.

Err

Sir Contiental

Þetta er 67 Coronet. Hann var með sennilega 383 og sjálfskiptur í stýri. Hann var á númerum úr einhverjum austursýslunum; S, U eða Þ. en aldrei á A númerum.
Það er ein önnur mynd líklega af honum á Molavefnum fína: http://www.bilavefur.net/album/displayimage.php?album=112&pos=15 þar sem hann af tómri Moparskri hógværð stillir sér upp á bakvið Camaroinn sem þar tranar sér fram. Það er því líklegt að hann hafi verið á höfuðborgarsvæðinu líka.

Upplýsingar um sögu og örlög þessa Coronet bíls væru mjög vel þegnar.

Err

Meira frá árdögum Bílaklúbbs Akureyrar

Þarna gapa mót sól 69 Mach I 351 (blár eig. Þórir Tryggva), 67 390 4-gíra eig. Örn Pálsson), Shelby-inn (eig. Arthúr Boga), 71 Charger 318 (drapplitur brann fyrir c.a fimm árum, eig. Örn Ragnarsson) og orangelitaða 428 Cobra Jettið (eig. sennilega Óskar Jónsson).  Þetta er á bílasýningu B.A. árið 1975 þegar Mustang bylgjan reys hæst í höfuðstað Norðurlands.

Err

Gleymum ekki frænda hans Stjána og aðalvélstjóra bílsins Helga Garðarssyni (í rauða gallanum á bakvið sigurvegarann á mynd Hálfdánar).  Hann á verulegan þátt í hvernig til tókst.

Err

Bara að testa þig Anton; hvað er eitt ess á milli vina?   Átti hann semsagt ekki þennan C...... sem er þarna á myndinni?
Þarna á þessum tíma átti GTS-inn strákur sem kallaður var Binni og bjó þá í Kringlumýrinni og vann hjá Höldur.  Þessi bíll staldraði ekki lengi við á Akureyri... en hann mígvirkaði.
Gráblái Fairlane-inn ('65) er ekki hluti af B.A. sjóvinu (er t.d. ekki með B.A. póstera utan á sér).  Sá bíll var leigubíll með 289 vél.  Hann hefur sennilega verið í tékki hjá BSA.
Ég kem Mustangnum grábláa ekki fyrir mig.

Err

Jamm sami.  
429 LTD inn hans Dina sem þarna er á myndinni sá ég fyrir stuttu á Flúðum.  Hvað ´68 Monaco-inn varðar þá segir sagan að Þegar hann var pantaður nýr til Akureyrar hafi tilvonandi eigandi aðeins sett eitt skilyrði: Að bíllinn hans yrði að vera dýrari en Chargerinn hans Snorra læknis.  Sá Charger er ' 66 bíllinn.

Ein saga þessum Torino tengd:

Það var á gamlárskvöld 1981 að við héldum alveg ógurlega veislu (hey ef þið viljið rengja það þá á ég enþá innkaupalistann) í blokkaríbúð úti í þorpi. Undir miðnættið var gert edrútékk á liðinu og fannst þar fátt um fína drætti.  Þó var hægt að finna einn ökumann á staðnum og var hann samstundis settur undir stýrið á fornum Willys sem þá var svona Vara-Willys í eigu hins pollrólega og farsæla torfæruökumanns Guðmundar "Dunda" Gunnarssonar (vélin í torfærujeppa hans var 340 vélin úr Kókosbollunni).  Þegar gamli Willysinn var orðinn þéttsetinn var lagt af stað inn í bæ eftir að hann hafði verið snúinn í gang (það var talsvert frost þessa nýjársnótt þannig að geymirinn hafði ekki nóg djús).  Á Glerárgötunni var Willinn komninn á dálaglegt skrið þegar hann renndi inn á Glerárbrúna.  Þótt götur væri auðar þá var lúmsk hálka á brúnni þar sem maður kemur að umferðarljósunum.  Þar á ljósunum beið einn bíll, Torinoinn sem myndin er af hér að ofan.  Inni í Fordinum var náttúrulega gleðskapur mikill eins og vera ber í ölvögnum af þessu kaliberi.  Lítið vissi hirðin í Torinoinum hvað biði þeirra.... Þegar gamli Willysinn kom inn á Glerárbrúna reyndi allsgáður ökumaðurinn að bremsa en lítið gerðist vegna hálkunnar.  Skipti nú engum togum að Villinn rann aftan á Torinoinn.  Þetta virtist í fyrstu svona týpisk aftanákeyrsla en svo var ekki.  Málið var nefnilega það að þegar búið var að snúa Willysinn í gang við upphaf ferðar var sveifin dregin fram og þá lá hún áfram fram úr jeppanum og út yfir stuðarann.  Skipti því engum togum að Willi tók Torinoinn aftan frá og sveifinn stakkst á bólakaf inn í skottið á honum.  Ekki var allt búið með það.  Einum farþega Willans fannst það algjör óþarfi að eitthvert amerískt teppi væri að þvælast þarna á brúnni; rauk hann út úr jeppanum og skipaði höstugur hirðinni í Fordinum að drulla sér frá því við værum á hraðferð inn í miðbæ.  Var orðið við þeirri ósk í snarhasti og urðu engin frekari eftirmál af þessu enda allir nýbúnir að gera sín nýjársheit um að elska náungann.......

Hvort það var sama gamlárskvöld eða síðar að einn Moparforinginn á Akureyri eignaðist forláta gamla yfirbyggða Weapon rútu í flóknum bílaviðskiptum.  Rútan var með dieselvél og trobúlið var að hún var alveg helvíti erfið í gang (sem hefði aldrei gerst ef Mopar vélin hefði enþá verið í henni).  Reyndar fór allur gamlársdagur í að fá hana í gang og þegar hæst stóð í stönginni þá sást til gripsins þar sem hún var dreginn af jeppa á allgóðri ferð inn Drottingarbrautina.  Ökumaður rútunnar hafði afar takmarkað útsýni við þennan drátt vegna þess að húddið á rútunni var opið.  Skýringin á opna húddinu var að framan á stuðara rútunnar stóð nefnilega einn Akureyrskur ofurhugi með startspray sem hann úðaði af öllum mætti inn um loftinntak rútunnar í þau fáu skipti þegar vélin sýndi eitthvert líf.  Rútuhróið fór reyndar aldrei í gang en menn dóu ekki ráðalausir.  Hún var bara dregin niður í miðbæ og lagt við torgið (þið munið eftir torginu sem var þar áður en einhverjir arkitektabjálfar eyðilögðu rúntinn) og þar var svo haldinn þokkalegur gleðskapur fram á nýja árið.

Svona var þetta nú einu sinni.....

Hérna eru svo djásnin sem eru fjærst á myndinni þinni Anton.
Frá hægri: Umræddur 69 GTS, 70 Challenger 383 Magnum (nú í eigu Gísla Sveinss), vélarlaus og fleimaður Duster sem Moparpabbi setti 383 í skömmu síðar; 66 Charger þarna saklaus með 361 vél; Torino GT, Cobra Jettið, svo 351 ´69 Mustang (þarna í eigu Sigga Geirss) og svo djásnið sjálft sem óþarft er að kynna hér, þarna dregið af æðislegum Dodge Powerwagon.  Lengst til vinstri er Guli hraðsuðuketillinn sem bar nafn með rentu á þessu tímabili því hann ofhitaði sig væri hann mikið botnstíginn.
Og finally.. fyrir fornbílakallana glittir á bakvið Shelbyðinn í rútuna sem ekið var um í kvikmyndinni Land og synir. Hún var þarna í eigu Ásgríms á Hafralæk.
Takið eftir að a.m.k. fjórir bílanna eru með volduga drullusokka að framan.  Þetta var á pre-tarmac tímabilinu; lítið annað en gravel & mud í boði á þjóðvegum landsins.

Err

Maður neyðist til að láta undan þrýstingi fyrrum Skáteiganda.
Annars barst þættinum staka um þennan jeppa:

Skátinn minn er tæknivæddur
sjálfskiptur og gæruklæddur.
Á breiðum dekkjum brunar um
svo blotnar undir dömunum.