heyrði þennan um daginn.. og verð að seigja að hann er sá allra besti sem ég hef heyrt allavegna.. kannski svoldið skrýtið að lesa hann frekar en að heyra hann.
einu sinni var Svertingi á ferðalagi, hann hafði ferðast um hin ýmsu lönd og skoðað margt og mikið.
einn daginn rakst hann á áhugaverðan lítinn bæ og ákvað að kíkja þar við og skoða sig aðeins um.
það sem hinsvegar svertinginn vissi ekki var að þarna í bænum bjó bara hvítt fólk sem var ekkert einstaklega vel við svertingja.
svertinginn labbaði eftir miðri götunni í miðbænum þar sem lítið var um umferð, þá sá hann á hvítan mann sem stóð á miðri götunni í smá fjarlægð frá honum sem starði rosalega mikið á hann.
svertingjanum leist ekki alveg á blikuna og sá að hvíti maðurinn hélt á einhverju..
svo þegar hann leit betur þá sá hann að hvíti maðurinn hélt á keðjusög.
hvíti maðurinn labbaði aðeins nær svertingjanum á meðan hann reyndi að trekkja keðjusögina í gang..
svertinginn stóð kyrr og vissi ekkert hvað hann væri að spá... ekki fyrr en hvíti maðurinn var kominn það nálægt að svertinginn heyrði að hann væri að trekkja keðjusögina í gang..
OG ÞAÐ SEM SVERTINGINN HEYRÐI ÚR KEÐJUSÖGINNI VAR AUÐVITAÐ:
1 TREKK: RUHN
2 TREKK: RUHN RUHN
3 TREKK: RUHN RUHN NIGGAH NIGGAH
4 TREKK: RUHN RUHN RUHN NIGGAH NIGGAH NIGGAH
